TEVSİKİ ZARURİ OLMAYAN GİDERLER
5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 6 ncı maddesinde KV, Kanunun 1 inci maddesinde yazılı mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettikleri safi kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı ve safi kurum kazancının tespitinde, Gelir Vergisi Kanununun ticari kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlanmıştır.
VUK 213 kanunun 3/B maddesinde İspat Vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya, ilişkin işlem veya muamelelerin gerçek durumları esastır denilmesine istinaden 213 sayılı VUK’ nun Madde 228 “Aşağıdaki giderler için ispat edici kağıt aranmaz”:
1. Örf ve teamüle göre bir vesikaya istinat ettirilmesi mutat olmayan müteferrik giderler;
2. Vesikanın teminine imkan olmayan giderler;
3. Vergi kanunlarına göre götürü olarak tespit edilen giderler. (Dolmuş ücreti)
1 ve 2 numaralı fıkralarda yazılı giderlerin gerçek miktarları üzerinden kayıtlara geçirilmesi ve miktarlarının işin genişliğine ve mahiyetine uygun bulunması şarttır.
Belge teminine imkan olmayan giderler örnek olarak, mükellefin veya personellerinin şirketin faaliyet alanları ile ilgili yaptığı şehir içi (dolmuş, minibüs ) ulaşım masrafları gösterilebilir. Ayrıca Yük, taşıma karşılığı ödenen hamaliye ücretleri de belge teminini edilemeyen durumlara örnek gösterilebilir.
Örf ve teamüle göre bir vesika ile tevsik edilmesi zorunlu olmayan giderler işin faaliyet türü, genişliği mevcut personel sayısı gibi durumlara uygun olması gerekmektedir. Belgesiz olarak yapılan giderler usulüne uygun muhasebe olarak defterlere kaydedilerek kayıt açıklaması açık bir şekilde yazılmalı.
Gizem NERGİZ KOÇ